Dzisiaj króciutki artykuł. Zanim zapoznamy Was z tematem karencjonowania osocza kilka słów o samym składniku.
Osocze uzyskuje się w wyniku rozdzielenia krwi pełnej lub w wyniku zabiegu plazmaferezy automatycznej, a następnie szokowego zamrożenia. Tak otrzymany składnik krwi zawiera w swoim składzie osoczowe czynniki krzepnięcia, a także białkowe i niebiałkowe składniki osocza ludzkiego. Objętość jednej jednostki osocza waha się od 200 do 300 ml. Osocze pobrane metodą automatyczną posiada objętość około od 600 do 700 ml. Osocze stosowane jest w leczeniu oparzeń czy urazów ortopedycznych. Czynniki krzepnięcia zawarte w osoczu pozwalają na leczenie chorób i zaburzeń układu krzepnięcia np hemofilią.
Po tym krótkim wstępie wracamy do właściwego tematu karencji osocza. Większość z Was wie zarówno krew pełna jak i jej składniki nie są podawane pacjentom w dniu pobrania a dopiero po określonym czasie. I tak koncentrat krwinek płytkowych podawany jest na 2-3 dzień (ważny jest 5 dni), koncentrat krwinek czerwonych po kilku dniach (ważny jest 42 dni) tak osocze przeznaczone do użytku klinicznego powinno posiadać aż 112 dniową karencję (16 tygodni). Po minięciu tych wspomnianych 112 dniach osocze powinno być jeszcze raz zbadana. Polega to na wykonaniu oznaczeń markerów czynników zakaźnych u dawcy. Wyniki oczywiście zarówno pierwszego badania wykonywanego w dniu donacji jak i drugiego badania po minięciu co najmniej 16 tygodni muszą być negatywne.
Za karencjonowany uznaje się składnik krwi pochodzący z krwi dawcy, dla którego w co najmniej dwóch donacjach uzyskano ujemne wyniki badań, przy czym za pierwsze uznaje się badanie wykonane w dniu donacji, zaś drugie po upływie co najmniej 16 tygodni od obserwowanej donacji. Powyższą procedurę wprowadzono w celu uniknięcia zakażenia w okresie okienka diagnostycznego a tym samym w celu zmniejszenia możliwości przeniesienia zakażeń wirusowych w czasie transfuzji biorcy. Okienkiem diagnostycznym nazywa się wczesny okres zakażenia, w którym, pomimo obecności czynników chorobotwórczych, jeszcze się ich nie wykrywa stosowanymi metodami badania gdyż wirusa w próbkach jest zbyt mało a jednak jest.
Tylko takie bezpieczne osocze może trafić do pacjenta. Badaniami o których wspomniałem są badania w kierunku obecności HIV, zapalenia wątroby typu B i C oraz kiły.
PRZYKŁAD:
08.01.2024 – I DONACJA (badania wyszły ujemne)
11.03.2024 – II DONACJA (badania wyszły ujemne)
29.05.2024 – III DONACJA (badania wyszły ujemne). Pozwalają na przekazanie osocza z I DONACJI oddanej 08.01.2024 do użytku klinicznego.
01.07.2024 – IV DONACJA (badania wyszły ujemne) . Pozwalają na przekazanie osocza z II DONACJI oddanej 11.03.2024 do użytku klinicznego.
i.t.d.
test