Jak wiecie oznaczenie grupy krwi jest bardzo ważne zarówno w kontekście krwiodawstwa jak i krwiolecznictwa. Przetoczenie krwi (poszczególnych jej składników) innej grupy niż dopuszczają zasady medyczne może spowodować groźne powikłania poprzetoczeniowe dla pacjenta. Dlatego też przed zabiegami lub innymi zdarzeniami medycznymi określone grupy pacjentów muszą mieć oznaczoną grupę krwi lub muszą przedstawić przy przyjęciu dokument, który w sposób wiarygodny ją potwierdza np kartę identyfikacyjną grupy krwi (KrewKarta, karta krwi). To pozwala uniknąć reakcji immunologicznych, które mogłyby być groźne dla zdrowia a nawet życia.
Nie wiem czy wiecie ale są osoby (są to indywidualne przypadki) które mają wprowadzoną na powyżej wspomnianym dokumencie dwie „różne” grupy krwi. Inną grupę jako dawca i inną jako biorca. Różnica widoczna jest w oznaczeniu obecności antygenu D z układu Rh. Jest to wynikiem posiadania tzw. słabego antygenu D (słabej ekspresji).
Osoba taka jako dawca ma oznaczoną grupę krwi Rh+ (dodatnia), ponieważ ich antygen D mimo iż „słaby” może być mimo to wystarczający, by jednak doprowadzić u pacjenta do powstania przeciwciał anty-D, któremu przetoczono taką grupę krwi..
Dlaczego zatem jako biorca ma mieć oznaczoną grupę krwi jako „ujemną”? Ze względu właśnie na to, że jest on „słaby”. W przypadku odwrotnym do opisanego wyżej a więc gdyby ta osoba z kolei potrzebowała transfuzji krwi istnieje ryzyko, że ich układ odpornościowy rozpozna „normalny” antygen D jako obcy i wytworzy przeciwciała anty-D.
Oznaczenie grupy krwi jest prostym badaniem, które warto zrobić, nawet jeśli na co dzień nie oddajemy krwi lub nie mamy problemów zdrowotnych. Oczywiście my zachęcamy by w przypadku braku przeciwwskazań medycznych zrobić to właśnie w centrum krwiodawstwa w czasie honorowego oddawania krwi. W ten sposób zarówno poznamy swoją grupę krwi jak i pomożemy komuś w chorobie a nawet może uratujemy komuś życie.
PODSUMOWANIE
Antygen D z układu Rh jest ważny ze względów klinicznych w związku z tym krew i jej składniki muszą być przetaczane ściśle według określonych zasad. Normalny antygen D występuje w dużej ilości*, co czyni go łatwo wykrywalnym. Zdarza się, jednak że niektóre osoby (pojedyncze przypadki) mają słaby antygen D.
Słaby antygen D to nic innego jak po prostu wariant antygenu D, w którym jego ilość* na powierzchni krwinek czerwonych (erytrocytach) jest zmniejszona. To powoduje, że standardowe testy anty-D mogą dawać słabo pozytywny lub nawet negatywny wynik.
*UWAGA: w źródłach naukowych nie używa się określenia „ilość” antygenu. Zastosowałem tu bardzo duże uproszczenie. W pracach naukowych jest mowa o małej lub dużej liczbie miejsc lub gęstości miejsc antygenowych na krwince czerwonej. Przy prawidłowym antygenie jest ich 10000-30000 a przy słabym od 200-10000.
Jednak dla naszych celów nie ma potrzeby używania tak dokładnych definicji.
Przykładowa karta identyfikacyjna grupy krwi wydana dla dawcy posiadającego słaby antygen D z układu Rh.
