Honorowi dawcy krwi – bez ulg w krajowym transporcie zbiorowym, mimo apeli

W odpowiedzi na interpelację poselską do Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie wprowadzenia ulg w publicznym transporcie dla honorowych dawców krwi, rządowe instytucje potwierdziły, że nie przewidują rozszerzenia katalogu uprawnień dla tej grupy.

W piśmie skierowanym przez Ministerstwo Zdrowia wskazano, że dobrowolne i nieodpłatne oddawanie krwi nie może prowadzić do przyznawania korzyści finansowych lub równoważnych. Zwroty kosztów dojazdu czy posiłek regeneracyjny pozostały uznawane za zgodne z tą zasadą, jednak ulgi systemowe typu zniżek na transport budzą zastrzeżenia. Pełna treść odpowiedzi poniżej.

30 października 2025 r.

Szanowny Panie Marszałku,

w odpowiedzi na interpelację Posła na Sejm RP Pana Rafała Siemaszki oraz grupy posłów w sprawie wprowadzenia ulg w transporcie publicznym dla honorowych dawców krwi i skoordynowania działań ministerstw w związku z wdrażaniem e-legitymacji honorowego dawcy krwi pragnę poinformować, że ocena zasadności rozszerzenia uprawnień do ustawowych ulg przejazdowych stanowi – co do zasady – element polityki społecznej i socjalnej państwa. Polityka społeczna, a w tym konkretnym przypadku także polityka zdrowotna leżą poza kompetencjami resortu infrastruktury. W realizację tych polityk zaangażowany jest Minister Infrastruktury wyłącznie jako organ regulujący zasady organizacji i dofinansowania publicznego transportu zbiorowego (z wyłączeniem komunikacji miejskiej). Dotychczas obowiązujące regulacje prawne w zakresie uprawnień krwiodawców do ulg w publicznym transporcie zbiorowym w Polsce zostały opracowane z inicjatywy Ministra Zdrowia i są regulowane w ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. z 2024 r. poz. 1782).

Odnosząc się do pytania dotyczącego ulg w komunikacji miejskiej należy zwrócić uwagę, że co do zasady zarządzanie i organizowanie jej działania należy do lokalnych władz samorządowych. Jednostki samorządu terytorialnego (jako organizatorzy komunikacji miejskiej) mają prawo do określania we własnym zakresie, w realizowanych przez siebie przewozach, zarówno grupy pasażerów uprawnionych do ulg, jak i wymiar tych ulg. Odbywa się to poprzez podejmowanie przez organy stanowiące tych jednostek (Radę Gminy, Radę Miejską lub Radę Miasta) uchwał kształtujących politykę transportową na swoim obszarze, w tym m.in. ceny biletów, zakres uprawnień pasażerów do ulg i wymiar tych ulg. Jednocześnie utracone przez przedsiębiorstwa świadczące usługi przewozu osób przychody z tytułu honorowania określonych ulg przysługujących pasażerom w komunikacji miejskiej pokrywane są w całościze środków budżetowych tych jednostek. Stąd też w zależności od prowadzonej lokalnej polityki transportowej mogą występować różnice w organizowanych przez te podmioty przewozach w ramach komunikacji miejskiej (np. w odniesieniu do honorowych dawców krwi). Administracja rządowa nie określa zasad ani nie finansuje z budżetu państwa przewozów w ramach komunikacji miejskiej. Dlatego też zasadniczo ustawodawca nie narzuca władzom lokalnym w drodze ustawy obowiązku stosowania ulg przejazdowych obowiązujących w tego rodzaju komunikacji. Dlatego też resort nie planuje ingerowania w prawa jednostek samorządu terytorialnego do kształtowania komunikacji miejskiej na obszarze swojej właściwości.

Niezależnie od powyższego informuję, że w Ministerstwie Infrastruktury prowadzone są obecnie prace nad uproszczeniem i ujednoliceniem systemu ulg ustawowych obowiązującego w publicznym transporcie zbiorowym (np. w odniesieniu do kategorii pociągu czy rodzaju nabywanego biletu). Ze względów wskazanych powyżej zmiany te nie będą obejmowały nowych grup uprawnionych czy przewozów realizowanych w komunikacji miejskiej.

Z wyrazami szacunku
z upoważnienia Ministra Infrastruktury
Przemysław Koperski
Podsekretarz Stanu