USTAWA z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi
(…)
Art. 3. 1. Krwiodawstwo jest oparte na zasadzie dobrowolnego i bezpłatnego oddawania krwi i jej składników. Wyjątki od tej zasady określa ustawa
DYREKTYWA 2002/98/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 27 stycznia 2003 r
(…)
Artykuł 20
Dobrowolne nieodpłatne oddawanie krwi
1. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki zachęcania do dobrowolnego nieodpłatnego oddawania krwi z myślą o zapewnieniu jak najszerszego zaopatrzenia w krew i składniki krwi.
(…)
(23) Dobrowolne nieodpłatne oddawanie krwi jest czynnikiem sprawczym podnoszenia norm bezpieczeństwa odnoszących się do krwi i składników krwi i tym samym przyczynia się do ochrony zdrowia ludzi. Należy wspierać wysiłki Rady Europy na tym polu i podejmować wszelkie niezbędne środki propagowania dobrowolnego nieodpłatnego oddawania krwi w drodze podejmowania odpowiednich środków i inicjatyw oraz zapewnienia krwiodawcom większego uznania opinii publicznej, co jednocześnie zwiększa samowystarczalność. Należy tu posłużyć się definicją dobrowolnego nieodpłatnego oddawania krwi sformułowaną przez Radę Europy
W odniesieniu do uprawnień przysługujących Honorowym Dawcom Krwi należy podkreślić, że krwiodawstwo w Polsce, podobnie jak w całej Europie, jest honorowe i dobrowolne i nie może ono pociągać za sobą jakiejkolwiek gratyfikacji finansowej. Dlatego też każda decyzja o ewentualnym rozszerzeniu uprawnień przysługujących Honorowym Dawcom Krwi podejmowana jest w kontekście obowiązujących przepisów prawa zarówno krajowego, jak i europejskiego, które jednoznacznie stanowi, że? oddawanie krwi, osocza lub składników krwi jest uważane za dobrowolne i nieodpłatne, jeżeli jest dokonywane przez osobę z jej własnej woli i nie daje podstaw do jakiejkolwiek zapłaty w formie pieniężnej lub w jakiejkolwiek równoważnej postaci. Wyłącza to również przyznanie wynagrodzenia w formie wypoczynku, który wykracza poza czas odpowiednio konieczny do oddania krwi i dojazdu. Drobne dowody uznania, napoje i zwrot kosztów podróży są zgodne z pojęciem dobrowolnego i nieodpłatnego oddawania krwi?. Uprawnienia dla Honorowych Dawców Krwi należy rozpatrywać nie w kontekście głównych przesłanek determinujących donację, a dowodów uznania i wdzięczności za oddaną krew i jej składniki. Decyzja o oddaniu krwi powinna wynikać z chęci dzielenia się z innymi, nie zaś z kalkulacji zysków. Krew nie jest produktem, jest darem dla drugiego człowieka. Należy pamiętać, że biorcami krwi są osoby chore, dlatego niezwykle istotne jest, aby pobudki związane z oddawaniem krwi wynikały z potrzeby serca i były szlachetne oraz świadome. Krwiodawstwo to misja i odpowiedzialność. Świadomość uratowania komuś życia jest jedną z najistotniejszych wartości honorowego krwiodawstwa a krew jest najcenniejszym darem, jaki może podarować człowiek. Dzięki tak szlachetnym, wrażliwym osobom, jak krwiodawcy, możliwe jest wykonywanie skomplikowanych operacji, ratowanie zdrowia, a także życia ciężko chorych oraz pomoc ofiarom wypadków.
Sławomir Gadomski
Podsekretarz Stanu
Ten tekst to świetny przykład dla powiedzenia ” głupota to zło “.
Jest tam wielu ludzi potrzebujących krwi czy szpiku, a może organów, wielu umierających ludzi, a ten artykuł mówi, że jak ktoś nie chce być stratny na byciu dawcą, to nie powinien nim być.
To właśnie przez takie podejście ludzie umierają w oczekiwaniu na swojego dawcę.
Takie podejście ( które jest na dodatek przez całą władzę europy propagowane ) – ZABIJA.
Kiedyś sam będę potrzebował krwi, może szpiku, a możę organów, a przez te eutanazyjne przepisy mogę skończyć w grobie, bo zwrócenie RZECZYWISTYCH kosztów dawcy jest nielegalne
Za leki trzeba płacić i to duże pieniądze bo to mafię farmakologiczne. A krew to lek nie do podrobienia. Czemu nie powinna kosztować?
to jest totalnie głupie, gdyby było wynagrodzenie niektórzy specjalnie dbali by o jakość swojej krwi żeby więcej za nią dostać, tak działa wolny rynek
Dokładnie,krew to rzecz droższa niż złoto!!!!
Za krew powinno się płacić.
Bo i z jakiej racji mam oddawać friko coś co ratuje życie.